Święty Tomasz z Akwinu opisuje cnotę posłuszeństwa jako ważną cnotę moralną, która polega na podporządkowaniu swojej woli woli przełożonych. W jego Sumie Teologicznej (część II-II, kwestia 104-105), Akwinata wskazuje, że posłuszeństwo jest aktem woli, który kieruje się zasadą sprawiedliwości i miłości. Cnota ta ma trzy główne cechy:
Świętość: Posłuszeństwo jest przede wszystkim aktem oddania Bogu, gdyż wszelka władza pochodzi od Niego. Dlatego posłuszeństwo wobec przełożonych jest w rzeczywistości posłuszeństwem wobec Boga.
Doskonalenie woli: Przez posłuszeństwo człowiek doskonali swoją wolę, ucząc się pokory, dyscypliny i podporządkowania wyższym celom.
Jedność społeczna: Posłuszeństwo przyczynia się do jedności i porządku społecznego, umożliwiając harmonijne funkcjonowanie wspólnoty, zarówno religijnej, jak i świeckiej.
Posłuszeństwo powinno być jednak zawsze rozumne i nie może prowadzić do działań sprzecznych z prawem Bożym. Św. Tomasz z Akwinu podkreśla, że w przypadkach, gdy nakaz przełożonego jest sprzeczny z Bożym prawem, wierny ma obowiązek odmówić jego wykonania. Cnota posłuszeństwa wymaga więc mądrości i roztropności, aby właściwie rozpoznać, kiedy i w jaki sposób podporządkować swoją wolę innym.
